Michał Jerzy Zasada urodził się 16 grudnia 1969 r. we Wrocławiu. W 1993 r. ukończył studia na Wydziale Leśnym SGGW uzyskując tytuł magistra inżyniera leśnictwa. Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w Katedrze Produkcyjności Lasu. Stopień doktora nauk leśnych uzyskał w 1998 r., stopień naukowy doktora habilitowanego nauk leśnych w zakresie leśnictwa – urządzania lasu w 2008 r., a tytuł profesora nauk leśnych w 2014 r.
Pracując w SGGW był m.in. dziekanem Wydziału Leśnego (2008–2012), prodziekanem ds. dydaktyki (2005–2008), prodziekanem ds. nauki (2012–2016), profesorem nadzwyczajnym w Samodzielnej Pracowni Dendrometrii i Nauki o Produkcyjności Lasu (od 2010 r.) i jej kierownikiem, przewodniczącym Senackiej Komisji ds. Dydaktyki i Wychowania (2008–2012). W latach 2009–2011 był członkiem Naukowego Zespołu Doradczego przy Dyrektorze Generalnym Lasów Państwowych. W kadencji 2011–2015 był członkiem i wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Leśnych PAN. W latach 2012-2016 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Badawczego Leśnictwa w Sękocinie Starym. W latach 2013-2018 pełnił funkcję audytora finansowego Europejskiego Instytutu Leśnego (EFI). Był członkiem rad programowych czasopism „Folia Forestalia Polonica”, „Open Forest Science Journal” oraz „Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie” (2008–2012).
Od 1 września 2020 roku pełni funkcję rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego
w Warszawie (kadencja 2020-2024).
Aktualnie pełni funkcję wiceprzewodniczącego Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (KRASP) w kadencji 2020-2024. Jest członkiem Komitetu Nauk Leśnych i Technologii Drewna Polskiej Akademii Nauk (od 2016 r.), członkiem Rady ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich przy Prezydencie RP, członkiem Polskiego Towarzystwa Leśnego, członkiem zarządu Association for European Life Science Universities (ICA), członkiem zarządu CASEE – the ICA Regional Network for Central and South Eastern Europe oraz członkiem rady programowej Austrian Journal of Forest Science.
W latach 2001-2004 odbył staż podoktorski w D.B. Warnell School of Forest and Natural Resources na University of Georgia w USA zajmując się głównie modelowaniem skutków zmian zachodzących w gospodarce i środowisku na zmianę zasobów leśnych. W latach 2004-2012 zajmował stanowisko adjunct assistant professor w University of Georgia.
Zainteresowania naukowe profesora M. Zasady koncentrują się głównie na zagadnieniach dotyczących dendrometrii, nauki o produkcyjności lasu i urządzania lasu, szczególnie modelowania wzrostu drzew i drzewostanów, nowoczesnych metod pomiaru lasu i zastosowania systemów wspomagania decyzji w planowaniu gospodarki leśnej. Jest autorem ponad 120 publikacji naukowych, w tym ponad 50 w czasopismach z Impact Factor.
Jako kierownik lub główny wykonawca brał udział w realizacji badań naukowych finansowanych ze środków krajowych (Komitet Badań Naukowych, Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych) i zagranicznych (7. Program Ramowy i Horyzont 2020). Jako ekspert brał udział w ocenie projektów badawczych finansowanych przez 7. PR i COST. Był ekspertem w projektach dydaktycznych finansowanych przez program Tempus oraz fundusze norweskie, a także ekspertem w komisji akredytacyjnej oceniającej 3 uniwersytety w Kirgistanie. Wykładał w Kazachskim Uniwersytecie Agrotechnicznym im. S. Seifullina w Astanie i w Gruzińskim Uniwersytecie Rolniczym w Tbilisi oraz prowadził szkolenia z zakresu urządzania lasu dla leśników gruzińskich.
Był recenzentem artykułów w licznych czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym Forest Science, Journal of Forestry, Forest Ecology and Management, Annals of Forest Science, Canadian Journal of Forest Research, Silva Fennica, Sylwan, Folia Forestalia Polonica, Annals of Geomatics, Remote Sensing of Environment, Mathematical Biosciences.
Promotor 4 zakończonych przewodów doktorskich podejmujących problematykę wpływu warunków siedliskowych na przyrost radialny świerka pospolitego w północno-wschodniej Polsce i krajach nadbałtyckich, dendroekologii świerka Schrenka w Kirgistanie oraz historii, stanu i perspektyw introdukcji daglezji zielonej w Polsce i żywotnika olbrzymiego w Niemczech. Obecnie jest opiekunem naukowym 3 doktorantów. Był recenzentem w 4 przewodach habilitacyjnych i 6 przewodach doktorskich. Pełnił funkcję oponenta w przewodzie doktorskim na University of Eastern Finland.
Za swoją działalność naukową i organizacyjną był wielokrotnie nagradzany nagrodami JM Rektora SGGW. W 2015 r. otrzymał Medal Srebrny za Długoletnią Służbę, a w 2018 – Srebrny Krzyż Zasługi.